Ένα θέατρο για την Άννα Καλουτά.

Η Άννα Καλουτά, η μεγάλη κυρία της επιθεώρησης, απουσίαζε από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας, στον Αγιο Σώστη, όπου μία από τις αίθουσες πήρε το όνομά της. Ωστόσο η ψυχή της βρισκόταν εκεί. Ανάμεσα στους ηθοποιούς και τον κόσμο που παρευρέθηκε για να την τιμήσει και να τη χειροκροτήσει. Να "θεμελιώσουν" μαζί με τον δήμαρχο Αθηναίων έναν καινούργιο χώρο θεάτρου που θα είναι αφιερωμένος στη γνωστή πρωταγωνίστρια. Για να θυμίζει σε όλους τη μεγάλη της προσφορά σ αυτό τον τόσο ιδιαίτερο και δύσκολο είδος θεάτρου, το οποίο η Αν να Καλουτά τίμησε στη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας της.
Τα πιο βαθιά της συναισθήματα και τις
σκέψεις της αποκαλύπτει στους ανθρώπους που βρίσκονται στο πλευρό της καθημερινά, στο διαμέρισμα της Φωκίωνος Νέγρη. Στον Πάνο Κατσάνη, τον οποίο θεωρεί και αποκαλεί γιο της, και τον ηθοποιό Σπύρο Θεοδόση. Σε αυτούς μιλάει, με αυτούς μοιράζεται όσα στριφογυρίζουν στο μυαλό της, τώρα που δεν μπορεί να βγει από το σπίτι, να πιει τον καφέ της στο απέναντι καφενεδάκι, που ήταν η καθημερινή, αγαπημένη συνήθειά της. Η Άννα Καλουτά ζει απομονωμένη τους τελευταίους μήνες, μακριά από τον κόσμο που λάτρεψε και τη λάτρεψε. Το γεγονός ότι ένα θέατρο μετονομάζεται σε "Άννα Καλουτά" της έδωσε χαρά. Το γνώριζε από παλιά, της το είχε υποσχεθεί ο κ. Κακλαμάνης. Από το τε που έχασε το θέατρο που είχε με την αδερφή της Μαρία, το "Καλουτά¨, και πολύ περισσότερο από τότε που ο χώρος μετατράπηκε σε σούπερ - μάρκετ η πικρία φώλιασε μέσα της και δεν έβγαινε.
Γεννημένη θεατρίνα, με δόξες και τιμές στο σανίδι, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι το θέατρο που έχτισε με τα ίδια της τα χέρια ("μέχρι μπετόν είχα κουβαλήσει" είχε εξομολογηθεί παλαιότερα) εξαφανίστηκε από την οδό Πατησίων. Μόνο η στάση λεωφορείων έμεινε να φέρει το όνομα "Καλουτά"
Σε μία από τις αίθουσες του θεάτρου δόθηκε το όνομα του Γιάννη Φλερή. Ενός ακόμη σπουδαίου της τέχνης, αφού υπήρξε ένας από τους κορυφαίους χορογράφους και χορευτές.
Espresso