Οι τελευταίες ημέρες αγώνα κατά του καρκίνου του

Το αγόρι που ονομάζεται Derek Madsen, το Νοέμβριο του 2004 του διαγνώστηκε - νευροβλάστωμα (έναν κακοήθη όγκο του νευρικού συστήματος). Δίπλα του η μαμά του. 21 Ιουνίου 2005....

27 Ιουλίου ο Davis στο Medical Center.

Ο Derek είναι έτοιμος για ακτινοθεραπεία. 30ης Νοεμβρίου 2005.

6 Φεβρουαρίου 2006, μια συνομιλία με τη μαμά. Δεν του είχε πει σχετικά με το τι της είπε ο γιατρός, αλλά υποχωρεί πίσω από κλειστές πόρτες στο σπίτι για να κλάψει. Βλέποντάς τη θλιμμένη, ο γιος προσπαθεί να φτιάξει το κέφι της μητέρα του.

9 Φεβρουαρίου 2006, η μητέρα είπε ότι ο χρόνος είναι εδώ, οπότε ας μάθουμε οδήγηση...

14 Φλεβάρη 2006.

8 Μαρτίου, μετά την ακτινοθεραπεία.

με τη γιαγιά κάνουν κουράγιο 24 Απριλίου.

Η μαμά κλαίει. Δεν καταλαβαίνει ότι η μητέρα του είναι δίπλα του. Εκεί είναι, και ήταν 24 ώρες. 25 Απριλίου.

26 Απριλίου

28 Απριλίου

1η Μαΐου.

8 Μαΐου. Εκείνη τον κρατά, δεν μπορεί να μιλήσει, αλλά ξέρει ότι η μητέρα του είναι εκεί.

Ήταν το τελευταίο ταξίδι του προς την ύπαιθρο. Εικόνες στον τοίχο - είναι δώρα από τους συμμαθητές του από το δημοτικό σχολείο. στο νησί

10 Μαΐου. Μια νοσοκόμα ετοιμάζεται να δώσει ένα ηρεμιστικό, το οποίο θα δώσει στο 11-χρονο παιδί έναν ειρηνικό και ήρεμο θάνατο.

Εκείνη ουρλιάζει πεθαίνει ο γιος της: «Είναι εντάξει, μωρό μου. I love you, little man. Σ 'αγαπώ, αντράκι. I love you, brave boy. Σ 'αγαπώ, γενναίο αγόρι. I love you. Σ 'αγαπώ. I love you». Σ 'αγαπώ ». Πέθανε στην αγκαλιά της, 10 Μαΐου 2006.